Peru | Beklimming Pisco en Chopicalqui (6345m)

Peru | Beklimming Pisco en Chopicalqui (6345m) Prijzen/Data

Voor de INCLUSIEF / EXCLUSIEF: scroll verder naar beneden (onder de foto). 

Peru | Beklimming Pisco en Chopicalqui (6345m) files en detail

Praktische informatie

Ligging en landschap
Peru is een groot en langwerpig land langs de westkust van het Zuid-Amerikaanse continent. Het wordt verder begrensd door Ecuador in het noorden, Brazilië in het oosten, en Bolivia en Chili in het zuiden. Peru heeft een oppervlakte van 1.285.220 vierkante kilometer en is daarmee bijna 32 keer groter dan Nederland.
Het land is grofweg te verdelen in drie parallelle landschapszones:

1. De kuststrook langs de Stille Oceaan. Dit is over de gehele lengte van het land een woestijngebied. Het ligt in de regenschaduw van het Andesgebergte en staat onder invloed van het koude zeewater in de kilometers diepe zeetrog evenwijdig aan de kust. Op sommige plekken zijn zandduinen ontstaan en langs de rivieren, die vanuit de bergen naar zee stromen, vindt je oases met suikerrietplantages. Meer landinwaarts gaat de woestijn over in ruige berglandschappen die de aanloop vormen van het Andesgebergte.

2. Het Andesgebergte loopt van noord naar zuid door het land met als hoogste gedeelte in Peru de Cordillera Blanca en Cordillera Huayhuash, en als hoogste piek de Huascaran met 6768 meter.

3. Het tropische Amazonebekken strekt zich uit ten oosten van het Andesgebergte. We gaan hier niet dieper op in omdat onze Peru-reizen die gebieden niet aandoen. Wel is de invloed van dat Amazonegebied duidelijk merkbaar op de bergflanken aan de oostzijde van het Andesgebergte. Daar waar de warme lucht van de tropische laagvlakte tegen de bergen opstijgt en condenseert, ontstaat nevel en regen. Daardoor ontstaan nevelwouden met een weelderige begroeiing. De bomen van het nevelwoud zijn behangen met baardmossen en op de takken groeien varens, bromelia`s en hier en daar orchideeën.

Klimaat
Vanwege de grote verschillen in de klimaatzones varieert het klimaat van woestijn- tot berg- tot tropisch regenwoud-. De regentijd is van eind december tot april, al regent het in het Amazonebekken het hele jaar door. In de bergen is het van mei tot oktober in principe dus droog en zonnig. In de maanden juni, juli en augustus zijn er af en toe zogenaamde nevadas waarbij in de bergen sneeuw kan vallen. De temperaturen hoog in de bergen variëren van plus 20 graden met een lekker zonnetje overdag, tot min 5 op de hoogste kampplaatsen (4700 meter) `s nachts. In de hoge vallei van Huaylas, waar Caraz en Huaraz liggen (onze uitvalsbases op respectievelijk 2700 en 3000 meter), is de gemiddelde temperatuur 23 graden overdag. In het Amazonegebied varieert de temperatuur van 20 graden `s nachts tot 35 graden overdag. In de woestijn, waar Lima ligt, is het overdag bijna altijd droog en heet. Regenen doet het er zelden, er is alleen aan de kust soms een dikke mist waar de planten hun vocht van krijgen, die garua genoemd wordt. De zonnigste maanden in Lima zijn januari en februari. De rest van het jaar is de lucht veelal bewolkt.

Flora en fauna
Corresponderend met de klimaatzones vinden we veel verschillende habitats met de bijbehorende flora en fauna. Wie een goede indruk wil krijgen van welke dieren er in deze drie habitats leven, zou aan het einde van reis een bezoek kunnen brengen aan de dierentuin van Lima. Plantengroei varieert van schaarse graslanden en steppe in het hooggebergte tot weelderig tropisch regenwoud.

De Callejon de Huaylas ligt op 2800 meter en heeft een subtropisch klimaat en begroeiing. Deze vallei is vrij droog met een grote variatie aan cactussen. Op de cactussen kun je witte beestjes aantreffen, waar rode kleurstof uit wordt gemaakt die gebruikt wordt voor o.a. de voedingsindustrie. De lagere dalen in de bergen zijn begroeid met bloeiende struiken en vetplanten. Tot op zeer grote hoogte groeit er de polylepsis of queñoa-boom die een rode schilferende bast heeft. Langs de paden vind je op grotere hoogte o.a. reusachtige lupines.

Ten zuiden van Huaraz is één van de weinige plaatsen in het Andesgebergte waar de Puya Raimondii groeit, een bromelia met de hoogste bloemstengel op aarde, die wel 12 tot 15 meter hoog wordt en per stengel zo`n 20.000 bloemen heeft. Eenmaal uitgebloeid, sterft de plant af.

In het hooggebergte komen we hier en daar kleine groepjes van de wilde telg van de lamafamilie tegen: de bedreigde en nu beschermde vicuña. Er vliegen ook condors, bergcaracara’s en vinken rond en tussen de rotsen leven vizcachas, een grote soort chinchilla`s die zich in de namiddag warmen in het zonnetje op de stenen en naar elkaar fluiten. In de lagere dalen vliegen o.a. kolibries en kleine bergpapegaaitjes.

Volk, taal en godsdienst
De totale bevolking van Peru bedraagt ca. 29 miljoen, waarvan 8 miljoen Peruanen in de hoofdstad Lima wonen en slechts een klein deel buiten de kuststrook. De voertaal is Spaans.
De bevolking is voor 50% indiaans, 30% mesties, 12% blank en 5% zwart.

De kuststrook is wat betreft bevolking voornamelijk mesties en blank.
In de Andes wonen vooral Quechua-indianen en rond het Titicacameer in het zuiden de Aymará-indianen. De Quechua is een grote bevolkingsgroep die het Andesgebergte van Ecuador tot Noord Argentinië bestrijkt. De Quechua-taal wordt door de indiaanse bevolking in dat hele gebied gesproken in een flink aantal dialecten. Het waren de Inca`s, de hekkensluiters van een lange reeks indiaanse culturen, die het Quechua dwingend oplegden aan al hun onderdanen. Hoewel de Spanjaarden uiteraard het Spaans als hoofdtaal invoerden is de eerste taal van veel bergbewoners toch het Quechua. De taal wordt gezien als een van de oudste nog gesproken talen op aarde.

De godsdienst is overwegend R.K., maar bij de oorspronkelijke bewoners van de Andes is nog veel overgebleven uit de tijd van voor de Spaanse overheersing.
De sociale structuur en de gewoontes binnen de plattelandsgemeenschappen, waarvan er vele zijn, herinneren eveneens aan de samenleving zoals die functioneerde voor de komst van de Spanjaarden.
Evangelistische bewegingen proberen zielen te winnen, maar zijn nog zeer in de minderheid vergeleken bij de katholieken.

Ook in de geneeswijze wordt nog veel gedaan met de oude kennis van mineralen en kruiden. De meeste campesinos (bewoners van het platteland) geven aan de traditionele geneeswijze van de curandero (medicijnman) de voorkeur boven de westerse.
Het kauwen van cocablaadjes is in de Andeslanden een zeer oude traditie. Het verdrijft de honger en heeft een opwekkend effect. Thee, getrokken van cocabladeren is een remedie tegen hoofdpijn en maagklachten en wordt ook wel als middel tegen de eerste symptomen van hoogteziekte gebruikt.

Veel stadjes en steden hebben een koloniaal uiterlijk, dat wil zeggen een herkenbare Spaanse bouwstijl met het vierkante stratenplan en huizen met houten of gietijzeren balkons. De dorpen zijn meestal van adobe, ongebakken kleiblokken, gebouwd met daken van gras of golfplaat. In de dorpen ligt bij elk huis een klein akkertje, vaak binnen de omheining. Buiten het dorp heeft iedereen wat meer veldjes en in de bergen zijn de graasweiden voor de dieren.

Cuzco en omgeving zijn sterk bepaald door het Inca-verleden. De stad is door de Spanjaarden gebouwd boven op de Incastad die zij er aantroffen. Naast het stratenplan is dat nog heel duidelijk te zien aan het oorspronkelijke Inca-steenwerk in de muren. Rond de stad liggen vele indrukwekkende Incaruïnes.

Middelen van bestaan
Peru is een van de armere landen van Latijns Amerika. Het gemiddelde jaarinkomen per hoofd van de bevolking bedraagt ca. 6.600 $ USD (schatting 2006). Er is mijnbouw, landbouw en visserij. De bestaande industrie is voornamelijk voor de nationale markt, al worden er wel zaken als waspoeder, tandpasta en wc-papier naar buurlanden als Bolivia geëxporteerd.
Peru is verder na Colombia de grootste coca-producent ter wereld. Niet alle coca is voor de fabricage van cocaïne bestemd, maar een nog steeds groeiend gedeelte wel. In Peru zijn een aantal cocaproducerende zones aan de Amazonekant van de bergen, waar je nog maar beter niet als argeloze toerist heen kunt gaan, zoals het Huallaga-dal bij Tingo Maria.
De cocaïne-producenten hadden in de jaren tachtig veel baat bij de chaos die de guerrillabewegingen veroorzaakten en er wordt verondersteld dat zij de Senderistas (aanhangers van het Lichtend Pad) met geld en wapens steunden.
Omvangrijker dan het totale officiële bruto nationaal product zijn de illegale inkomsten van de cocaïne-productie en alles wat daarmee te maken heeft. Velen vinden hierin direct of indirect een noodzakelijke bijverdienste. Het belang van dit zwarte circuit maakt dat het nauwelijks zin heeft om op officiële economische statistieken af te gaan.

In de bergen, waar wij heengaan, merk je niets van dit alles. Daar leeft de bevolking van de landbouw op kleine akkertjes, die soms heel steil tegen de bergwanden kleven. In de grote stad Lima, waar de laatste jaren de bevolking explosief is gegroeid tot ruim 8 miljoen mensen, wordt het je niet duidelijk waar al die mensen van kunnen bestaan. Iedereen probeert ergens in te handelen en dat kan variëren van losse sigaretjes tot zelfgebakken empanadas (gevulde broodjes) op straat. Het hebben van een autootje dat als taxi kan dienen is een groot bezit. Je ziet dan ook duizenden oude auto’s als taxi rondrijden met of zonder ruiten en spatborden, half weggeroest of zwaar rokend.

Gewoontes/gedragscodes
Er zijn een aantal zaken, waarmee het raadzaam is rekening te houden, omdat ze het contact met de bevolking vergemakkelijken en een sfeer van wederzijdse waardering c.q. respect bevorderen.

1. Naaktheid wordt niet op prijs gesteld. Blote benen zijn in steden en dorpen ook voor mannen niet gewaardeerd, behalve in de tropische laagvlakte. Dus draag een broek of rok minstens tot op de knieën en zwem of baad niet naakt, wanneer er Peruanen in de buurt zijn.

2. Als je iets wilt kopen op straat, moet je bijna altijd een klein beetje afdingen. Niet alleen verdient het respect, maar ook betekent te veel betalen, dat de prijzen worden opgeschroefd voor de volgende “gringo idioto” of “muy estupido”

3. Foto`s maken wordt vaak niet erg op prijs gesteld. Doe het daarom onopvallend of vraag het, na contact te hebben gelegd. Telelenzen zijn in dit verband handig, maar respecteer een eventuele weigering. Op afgelegen plaatsen maken mensen meestal weinig bezwaar, maar in verband met hekserij vinden veel indiaanse mensen het eng als jij een plaatje van ze hebt.

4. Veel mensen geven uit vriendelijkheid, trots of de angst om je teleur te stellen liever een fout antwoord, dan geen antwoord. Dat kan erg onhandig zijn, zeker als je er geen rekening mee houdt, als je bijvoorbeeld de weg vraagt.

5. Spreek iedereen aan met U (Usted). Tutoyeren doet men alleen tegen vrienden en kinderen.

6. Ga niet achteloos met je rijkdommen om. Laat geen geld, papieren of rugzakken slingeren of portemonnees uit je achterzak steken, en loop niet te veel met dure camera`s te koop. Schep geen gelegenheid voor een ander om een dief te worden.

Eten en drinken
In de stad is het eten redelijk gevarieerd. Wees voorzichtig met het eten van rauwe groentes (vooral groene sla is berucht), salades, ongeschild fruit en ijs, in verband met ongewenste darmstoornissen.
De Peruaanse keuken is gericht op voedzame maaltijden die veel zetmeel bevatten. Men eet minstens twee warme maaltijden per dag, waarbij goed gevulde soep een belangrijk onderdeel is. Er wordt veel rijst en pasta gegeten met natuurlijk aardappelen of maïs en een beetje vlees. Hete Spaanse pepersaus (genaamd picante) kan naar wens worden toegevoegd. Op de trektochten gaat er een kok mee. De keukenuitrusting wordt eveneens door ons verzorgd, dus ook borden, mokken en bestek.

In de hitte en bij grote inspanning verlies je veel vocht. Dus moet je veel drinken. 4-5 Liter per dag is geen uitzondering. Op grote hoogte is veel drinken ook van belang in verband met preventie van hoogteziekte.
LAAT JE NOOIT VERLEIDEN TOT HET DRINKEN VAN ONGEKOOKT OF ONGEZUIVERD WATER, niet in de steden uit de kraan en niet uit dorpspompen, putten of beekjes! Op elke kampplaats wordt thee gezet en water gekookt. Zorg altijd voor een goed gevulde veldfles.
Verder kun je voor jezelf wat koolhydraatrijke tussendoortjes mee te nemen, bv. chocoladerepen of mueslirepen e.d. Overigens krijg je van ons ook elke dag wat snoepjes in je lunchpakket.
Nog een advies: Eet genoeg, maar zeker in het begin van de reis niet te veel en niet te vet in verband met de hoogte en pas daarom ook vooral op met alcohol.