Cordillera Blanca

Amsterdam - Lima

We vliegen van Amsterdam naar de hoofdstad Lima aan de kust van de Grote Oceaan. Hier verblijven we een korte nacht in een comfortabel hotel.

Lima - via Conococha-pas (4080 meter) - Caraz (2290 meter), bus 10 uur

Al vroeg vertrekken we voor een busrit die ons naar de witte bergen voert. Vanaf het centrum van Lima zien we langzaam hoe de buurten armer worden en de omgeving meer en meer woestijn. Uiteindelijk zien we alleen nog kartonnen hutjes in bizarre bergen van zand. We volgen de mistige woestijnkust en slaan dan af naar het oosten, langzaam omhoog naar het Andesgebergte. De woestenij maakt langzaam plaats voor kleine, geirrigeerde groene akkertjes, als we met een riviertje mee omhoog klimmen. Via haarspeldbochten wordt het landschap grilliger en gaan we al hoger tussen rotsige bergen op weg naar de Conococha-pas. Daarachter zien we ineens de witbesneeuwde hoge toppen en uitgestrekte groene Andes-weiden met schapen, koeien, en ook hier en daar lama’s. Dit is de Cordillera Blanca. Nu zit je alleen nog maar in de bus en hoef je geen inspanning te leveren. Toch kun je het gebrek aan zuurstof al goed merken en weet je dat het nodig is om eerst te acclimatiseren. We rijden verder door de vruchtbare vallei van de Callejon de Huaylas met aan de ene zijde de hoge bergtoppen van de Cordillera Blanca en aan de andere zijde, ietsje lager, de Cordillera Negra. We kunnen de hoogste berg van Peru zien liggen: de Huascaran met zijn zuidelijke (6768 meter) en noordelijke (6655 meter) top. Na een lange rit komen we aan in het bergdorpje Caraz waar we twee nachten verblijven in een eenvoudig hostal (2290 meter).

Caraz (2290 meter) - vrije dag

Deze dag doen we het rustig aan na al het gereis. Er is gelegenheid om het dorpje Caraz en de omgeving te verkennen. Caraz is een typisch Cordillera Blanca stadje met een levendige markt op zondag, die al met zonsopgang begint. Vooral de vrouwen uit de wijde omtrek komen hier om hun zelfgemaakte landbouwproducten te verkopen, om daarna zelf de benodigde inkopen te doen voor ze weer terugkeren naar ‘ergens’ hoger in de bergen. Een bezoekje aan deze levendige en kleurrijke markt is natuurlijk een must mocht je op zondag in Caraz zijn. Daarna kun je op de Plaza de Armas, het centrale, grote plein, op een bankje onder de palmbomen uitkijken op de witte toppen van de Huandoy (5840 meter). Meer actievelingen kunnen een wandeling in de omgeving gaan maken, ergens het traditionele ovengerecht ‘pachamanca’, gaan eten of een excursie maken naar Huïnchus (4300 meter, goed voor de acclimatisatie) om daar de beroemde reuzenbromelia’s te zien groeien en misschien wel te zien bloeien. Ook een relaxte fietstocht door de indrukwekkende Cañon del Pato (`eendenkloof`) behoort tot de mogelijkheden. Deze laatste naam doet geen recht aan de indrukwekkende, steil oprijzende wanden van de kloof die de Cordillera Blanca en de Cordillera Negra van elkaar scheiden. Onderweg passeer je 35 tunnels (hoofdlampje mee).

Wandeling meertjes Llanganuco (3 uur, ± 4100 meter), busrit (2 uur) naar Huaraz, verblijf op 3090 meter

In de ochtend maken we een wandeling bij de prachtige diepblauwe meertjes in de kloof van Llanganuco. Met uitzicht op de witte toppen vertelt onze gids een legende uit de bergen; het sprookjesachtig verhaal over het ontstaan van de Huascaran (6768 meter) en de Huandoy (6395 meter). Nadat we geluncht hebben aan de oever van het onderste meer, lopen we dwars door het queñuales bos. Dit bijzondere en helaas zeldzaam geworden bosecosysteem is kenmerkend voor de Andes. Het is een ware `jungle` van de polylepsisbomen (papierbastbomen) met hun kenmerkende bruinrood gekleurde bast die bestaat uit ontelbaar veel vloeipapierdunne velletjes, die zwaar zijn begroeid met bromelia`s. Ook groeien hier veel orchideeën en andere bijzondere inheemse planten. Na een mooie wandeling reizen we per bus, via Yungai, naar het stadje Huaraz, het toeristisch centrum van de Callejón de Huaylas. Huaraz is, net als vele andere plaatsen in de vallei, bij een aardbeving in 1970 voor een groot deel met de grond gelijk gemaakt. Het oogt nu modern met een hoog en groot Plaza de Armas, wijde straten en wat hogere gebouwen. Ook in Huaraz is een (dagelijkse) levendige, kleurrijke en nog zeer traditionele markt. Hier kun je nog ‘van alles’ kopen en vooral ook je ogen uitkijken. En mocht je trekkersuitrusting nog niet in orde zijn, in de hoofdstraat zijn voldoende buitensportzaakjes met fleecen, warme jassen, klimuitrusting en regencapes.

Huaraz (3090 meter) - wandeling naar Wilcacocha (3738m)

Vandaag maken we dagwandeling naar de meren van Wilcacocha,van waaruit we een fantastisch uitzicht hebben over de keten van de Cordillera Blanca. Deze wandeling is een goede gelegenheid om je wandelconditie en techniek uit te proberen op een paar steile stukjes. Het is ook een mooie en gemoedelijke wandeling waarin we het dagelijks leven in de Callejón de Huaylas kunnen aanschouwen.We komen langs kleine dorpjes waar we ossen de ploeg zien trekken en waar vrouwen in Indiaanse dracht met hoed en vlechtjes het kleinvee hoeden. Wanneer er nog voldoende tijd over is na de wandeling kunnen de liefhebbers een bezoek brengen aan de warme baden in Monterey. Voor degenen die willen uitrusten van de afgelopen dagen bestaat er de mogelijkheid om een dagje Huaraz te verkennen. In het stadje Huaraz kun je lekker rondkuieren over de marktpleintjes, naar het archeologisch museum of op het hooggelegen Plaza de Armas in de zon genieten van het mooie uitzicht en de witte bergen om je heen.

Cordillera Blanca gebergte
Vanuit het dorpje Cashapampa lopen we in 13 dagen dwars door het meest noordelijke deel van de Cordillera Blanca. Eerst van west naar oost waarbij we de Alpamayo langs de zuidzijde passeren. Uitkomend in Pomabamba lopen we vervolgens via een nog noordelijkere route van oost naar west. We passeren de perfecte ijspiramide van de Alpamayo nu aan de noordzijde. En daarna lopen we ‘rakelings’ langs het zo mogelijk nog imposantere Santa Cruz massief; meer dan 6000 meter hoog, om uiteindelijk weer vlakbij ons vertrekpunt, het kleine dorpje Cashapampa, uit te komen.

Bus naar Cashapampa (3½ uur, 2950 meter), lopen naar Llamacoral of Ichiqcocha (± 4-6 uur, 3750-3900 meter)

Alle bagage, tenten en de proviand wordt in en op de bus geladen die ons naar het beginpunt van onze trektocht brengt. Daar staan de paarden- en ezelmannen al op ons te wachten. Met hen trekken we de komende 13 dagen door de hoge bergen. Vanaf Cashapampa voert een prachtig wandelpad ons direct al flink omhoog. Nadat we ons geregistreerd hebben bij het kantoortje van het nationale park kan de trek beginnen! We klimmen door een nauwe kloof tussen twee massieve rotswanden en komen dan in de vallei van het riviertje de Santa Cruz, dat we de eerste drie dagen zullen volgen. Het begin is aardig steil en ook de hoogte kunnen we merken. Als we omkijken genieten we van een weergaloos uitzicht over de toppen van de Cordillera Negra die we verder en verder achter ons laten. Gelukkig wordt het al snel wat minder steil en lopen we gemoedelijk, steeds langzaam stijgend naar onze eerste kampplaats Llamacoral of het net iets hoger gelegen Ichiqcocha nabij een fraai bergmeertje.

Llamacoral/Ichiqcocha naar Taullipampa (4150 meter)

Op de tweede trekdag klimmen we minder. De Santa Cruz vallei is breder geworden en het pad voert geleidelijk verder omhoog. Typerend voor de Cordillera Blanca is dat overal – juist op grote hoogte – koeien en paarden zijn. Elders in de trek in de groene bofedales lopen zelfs varkens en Alpaca`s. Die extensieve veeteelt zorgt ervoor dat in dit deel van het hoge Andes-gebergte nog veel condors hoog in de lucht rondzweven. Na een halve dag te hebben gelopen hebben we de keuze, zij die willen gaan rechtsaf naar de kampplek, maar als we nog energie genoeg hebben kunnen we verder omhoog in de richting van het hooggelegen basiskamp, van waaruit tegenwoordig de Alpamayo wordt beklommen. Misschien is zelfs het nog hoger gelegen Arhuyacocha haalbaar. In Taullipampa slaan we ons kamp op (4150 meter), aan de start van de beklimming van de Punta Union. Ons kamp wordt omringd door hoge bergen en gletsjers, waarvan we alle namen alvast kunnen oefenen.

Over de Punta Union (4700 meter) naar Tuctupampa (± 4100 m)

Via het groene meer Taullicocha klimmen we langzaam naar de hoge pas Punta Union. Het is een van de mooiste beklimmingen van de trektocht, met naast ons de gletsjer heel dichtbij en achter ons de steeds kleiner wordende Santa Cruz vallei met haar blauwe meren. Het is indrukwekkend hoe de ezels en de paarden over de rotsen klauteren. Onze inspanningen worden beloond door een fantastisch uitzicht alom. Na de pas dalen we af door een mooie vallei tot aan Tuctupampa waar we kamp maken.

Van Tuctupampa naar Ingenio (4000 meter)

Vandaag is een lange trekdag. We stijgen over de Alto de Pucaraju, een pas van 4650 meter. Daarna dalen we af door het spectaculaire landschap en gaan de vallei Callejón de Conchucos in. We volgen deze vallei langs het meer Huecroncocha en lunchen aan haar oever. We zijn nu weer in de bewoonde wereld gekomen en lopen door een langgerekt dorp. Hier en daar wordt vanuit de huizen cola en Incacola te koop aangeboden en de kinderen maken een praatje met ons. Nadat we de vallei zijn overgestoken beginnen we weer langzaam te klimmen, het dorp en de vallei uit en dan weer steeds hoger en verder. We kamperen op bijna het hoogste punt van de vallei op een kampplek genaamd Chicopampa. Deze dag leent zich uitstekend om van dichtbij kennis te maken met de uiterst vriendelijke bevolking en hun leefgewoonten.

Van Ingenio via de pre-incaruines van Yaino naar Pomabamba (2950 meter)

`s Morgens vroeg worden we getrakteerd op het uitzicht op de roze kleurende toppen van de Cordillera Blanca in de eerste ochtendzon. De gletsjers lijken wel licht te geven! Na het ontbijt volgen we eerst een tijd een graad. We hebben een 360graden uitzicht. In de verte zien we de vage contouren van Yaino op de berg, een groot en mysterieus pre-incacomplex, waarover erg weinig bekend is. Daar aangekomen verkennen we de ruïnes, die bestaan uit hoge muren die zonder cement zijn opgebouwd uit grote en kleine stenen in halfronde constructies. Op de top van het complex hebben we overzicht over de weidse omgeving. Het is een indrukwekkende plek. Na de tijd te hebben genomen voor Yaino begint de lange (ca 1300m) afdaling naar Pomabamba, het plaatsje waar we nieuwe foerage zullen inslaan voor het tweede deel van de trek. In dit authentieke stadje zijn thermale baden waar je een heerlijk bad kunt nemen. Ook bij de inwoners van Pomabamba zijn de baden zeer geliefd.

Pomabamba naar Yuraj Machay (4000 meter)

Na een kort bezoek aan de ‘bewoonde wereld’ hebben we er wel weer zin in. We staan vroeg op en stijgen vandaag heel geleidelijk van 2950 naar 4000 meter. In de omgeving van Pomabamba is het gebied nog bewoond. Er zijn kleine dorpjes en akkertjes en we komen langs een schooltje.  Een flink eind voorbij het dorpje Yanacolpa, waar ook nog een schooltje is, slaan we het kamp op aan een klein, maar helder riviertje. We zijn nog dicht bij de bewoonde wereld en nieuwsgierige kinderen bewonderen ons kamp.

Yuraj Machay naar Safuna (4200 meter)

Vanaf onze kampeerplek voert een soms onduidelijke trail je over twee passen van respectievelijk 4300 en 4250 meter. Het gebied is nu vrijwel verlaten en de grootsheid van het landschap begint langzaam tot je door te dringen.We trekken nu door de bofedales, kale wetlands met meanderende stroompjes in de brede gletsjervalleien met eindeloos veel kleuren groen. Op de tweede pas heb je een prachtig uitzicht op de toppen van de Pucahirca en Tayapampa. Verder naar het noorden zie je het losstaande massief van de Champará. Huilca is de naam van een grote vlakke plek waar herders hun vee laten grazen en waar we alpaca’s (soort lama) van dichtbij kunnen aanschouwen. Soms hangen er grote lappen vlees te drogen in de zon. Op de strodaken van de enkele hutten liggen nog restanten van huiden, koppen en poten van geslacht vee. Onze kampplaats Safuna ligt wat hogerop in het dal op 4200 meter.

Safuna en Pucacocha lake

Mensen die het rustig aan willen doen, kunnen vandaag op en neer lopen naar de Safunameertjes en in alle rust genieten van het natuurschoon. Na de Safuna meertjes kan ook verder worden gelopen naar Pucacocha Lake, een prachtige wandeling. Onderweg moet misschien een riviertje worden overgestoken. We overnachten wederom op kampplaats Safuna.

Safuna via Mesapata pas en Quara Quara pas (4853m) naar Alpamayo (4200 meter)

Vandaag trekken we via twee passen naar Alpamayo basecamp. Eerst klimmen we 300 meter naar de Mesapota pas, daarna dalen we licht en stijgen vervolgens al contourend weer naar 4530 meter naar het kampement vlak onder de Quara Quara pas. Hierna is het een dik uur stijgen naar de Quara Quara pas (4830 meter), een van de meest spectaculaire passen van deze trek. Bovenop de pas kunnen we een flinke wind verwachten. Soms ligt er wat sneeuw en vaak zien we hier vlak boven ons condors zweven in de wind. Het uitzicht is fantastisch. Voor ons liggen de zesduizenders Quitaraju en Santa Cruz. Als we aan onze afdaling beginnen komt langzaam de perfecte piramidevorm van de Alpamayo beter in zicht. De sneeuwtop steekt uit boven een rechte rotswand met daaronder een groen gletsjermeer, omzoomd door bruingrijze morenen. Aan het eind van een mooie dag slaan we onze tenten op naast een mooie (was)rivier. `s Middags gaan degenen die dat willen alvast naar het mooie uitzichtpunt boven op de morenen.

Alpamayo rustdag

Een dag om lekker niks te doen in het fraai gelegen kamp. Meer actievelingen kunnen natuurlijk omhoog in de richting van het voormalige basiskamp van waaruit tot voor kort de perfecte ijspiramide door de specialisten werd beklommen en je een fantastisch uitzicht op de Santa Cruz hebt. Degenen die nog energie over hebben kunnen proberen naar een hoogte van 5000 meter te klimmen.

Alpamayo naar Osoruri (4550 meter)

Vanuit ons fraaie kamp onder de Alpamayo gaat ons pad eerst een paar uur zeer geleidelijk naar beneden langs de flank en over de dalbodem van de vallei. Onderweg passeren we restanten van pre-Inca bewoning. Aan de overkant van de vallei zie we pre-inca terrassen.
Daarna verlaten we de Alpomayo vallei en volgt er een lange en geleidelijke, zigzaggende klim van ongeveer 700 meter naar de Vientuna-pas met mooi uitzicht. Tweehonderd meter verder naar beneden komen we bij een kleine kampplaats tegen de flanken van de berg aangeplakt. Een relatief klein, maar zeer knus plekje dat je in je herinneringen mee zult dragen.

Osoruri naar Hualcayan (3150 meter)

De Paso de los Cedros is een tweeling-pas die toegang geeft tot het Santa Cruz massief. Als we deze pas over zijn wacht ons een verpletterend uitzicht op de toppen van de Santa Cruz die steil oprijzen achter het knalblauwe Laguna Cullicocha. Na een uitgebreid genieten van dit wonderbaarlijk mooie uitzicht dalen we af naar de natuurlijke stuwdam in dit meer. Vanaf daar loopt een kleine pas omlaag langs duizelingwekkende afgronden met prachtige watervallen, polylepsis of queñoa bomen en nog meer blauwe meertjes. In de verte komt de Callejon de Huaylas weer in zicht. Hoog langs de flank van de berg blijven we nu afdalen tot aan het dorpje Hualcayan, bij de gelijknamige pre-Incaruïnes. Helaas zijn de grafkamers door de plaatselijke bevolking in gebruik genomen als aardappelopslagplaats en de schedels zijn geroofd door tandheelkunde-studenten die goedkoop oefenmateriaal zochten. Eventueel kan er voor gekozen worden om de nacht door te brengen op het op 3950 meter gelegen Calamina, waarvandaan mooie uitzichten over de Cordillera Negra bij een mooie zonsondergang. De pittige afdaling wordt daarmee minder lang en schuift daarmee gedeeltelijk door naar de volgende dag.

Calamina of Hualcayan - Huancarhuas- Huaraz

Vandaag lopen we naar de voormalige hot springs van Huancarhuas, een wandeling van 3 tot 4 uur. Na onze lunch, gaan we met de bus terug naar Huaraz. Hier kunnen we nog even bijkomen van de vermoeienissen van de trek, kleren wassen en het aimabele stadje nog eens rondstruinen. Het plein, de markt, de restaurantjes en de vriendelijke mensen maken het hier tot een aangenaam vertoeven. Misschien is er ’s avonds op één van de pleinen nog wel een feest.

Huaraz naar Lima

Vandaag een dagje luieren in de bus die ons in ongeveer 8 uur weer terug brengt naar Lima. Hier overnachten we weer in een comfortabel hotel.

Vlucht Lima-Amsterdam

Overdag heb je in Lima nog tijd de stad en haar bezienswaardigheden te bezoeken. `s Avonds nemen we de vlucht terug naar Amsterdam, waar we de volgende dag aankomen.

Aankomst in NL